Na een jarenlange strijd tegen de trips in zijn anjers, heeft Louis van der Hoorn een verrassende weg gekozen. Hij verhuurt zijn tuin aan een leliekweker en wordt bedrijfsleider op zijn eigen bedrijf. “Nu de kogel door de kerk is, heb ik een goed gevoel bij deze beslissing”, zegt hij.
In Onder Glas van afgelopen augustus vertelde hij over de forse tripsproblemen de afgelopen jaren. Natuurlijke vijanden sloegen niet aan en alleen een strak schema van twee keer per week chemie hield de zaak ternauwernood onder controle. Eigenlijk was hij vorig jaar al van plan alle anjers te rooien, maar toen hij kennis maakte met de plantversterkers van Pireco wilde hij het nog met één afdeling proberen. Dat ging eigenlijk best goed. Hij kon terug naar één keer in de week chemie en het probleem slokte niet meer alle aandacht op. Er gloorde weer hoop.
Het verhaal in Onder Glas had echter een open einde: toen moest de cruciale maand augustus nog komen. “Ook die maand ging het nog goed, maar in het najaar werd het probleem weer erger, tegen de verwachting in. Ik wilde het nog één keer proberen, maar mijn conclusie is nu dat het tripsprobleem in anjer bijna onoplosbaar is.”
Statice
In tweederde van de kas hadden de anjers al plaats gemaakt voor statice. “Daar hebben we heel goede resultaten mee behaald. Maar het werk is zwaar voor je rug door het vele bukken. Je zou moeten investeren om dat op te lossen en dat wilde ik niet meer”, zegt Van der Hoorn. “De ene afdeling met anjers blijft nog één jaar staan. We hebben er dit seizoen eigenlijk een goede boterham mee verdiend, maar het besluit is gevallen. De komende zes jaar staat de kas vol met lelies.”
De afgelopen maanden bestonden uit oriëntatie, wikken en wegen en de financiële consequenties doorrekenen. Nu is dat allemaal achter de rug. “Het is goed onderbouwd, maar ik ga ook veel op mijn gevoel af. Het is weer een nieuwe uitdaging.”
Tekst: Tijs Kierkels.
