Het aanpakken van onze boeren en hun land door onze Nederlandse overheid deed me laatst de vergelijking trekken met inheemse volkeren (indianen mag je denk ik niet meer zeggen) welke door de mondiale industrialisatie verdreven zijn van hun land. Dat lijkt misschien raar, maar er zijn best wat overeenkomsten tussen deze twee groepen.
Zo hebben ze beide verbinding met hun land, bewerken ze dit land voor voedsel en passen ze zich aan de omgeving aan. Ook is er een belangrijke rol voor de gemeenschapszin en bewaken ze tradities. Boeren lijken dus de Nederlandse indianen van onze tijd.
De minder mooie vergelijking is dat onze boeren op het punt staan om weggejaagd te worden, terwijl we weten dat dit ons niet vooruit gaat helpen. Het voedsel wordt duurder, de afhankelijkheid van andere landen en culturen wordt groter, terwijl de wereld polariseert en voedsel gebruikt wordt om politiek te bedrijven. Nederland heeft een van de sterkste politieke troeven ter wereld in handen om zaken te doen, maar manoeuvreert zich in een afhankelijke positie. Hoe dom kun je zijn? Ben benieuwd wat een nieuwe coalitie hierin kan veranderen, al ben ik sceptisch hierover.
Ook in Duitsland, België en Frankrijk zijn de boeren onlangs de weg opgegaan om te protesteren tegen de extra kosten die ze voor de kiezen krijgen. Zo willen onze oosterburen de diesel zwaarder belasten en willen ze belasting invoeren voor landbouwvoertuigen. Het is blijkbaar de tijd dat de land- en tuinbouw uitgemolken moet worden op landelijk niveau.
Als ik er even over nadenk dan is het best raar dat we met alle Europeanen jaarlijks ruim 38 miljard euro betalen via de belastingen. Die spenderen we vervolgens aan de Europese boer om betrouwbaar en goedkoop voedsel te produceren voor ons allemaal tegen concurrerende prijzen. Vervolgens willen individuele landen dit geld weer terughalen via diezelfde boeren, die deze subsidies krijgen, waardoor deze niet meer kunnen concurreren en zekerheden uitgehold worden. Hoe dom kun je zijn?
Als overheden meer geld nodig hebben is blijkbaar de boer aan de beurt om te betalen. Gelukkig leven we in een democratie en ook al gaat het met een vertraging, uiteindelijk beslissen wij met zijn allen welke kant het op moet.
Dieter Baas, perkplantenteler in Ens
