Op donderdag 12 september organiseerde gewasbeschermingsspecialist Certis een relatiedag voor tussenhandel en adviseurs. Gastspreker Ernst van den Ende, directeur van de Plant Sciences Group van Wageningen University & Research, ging in op de vraag hoe de land- en tuinbouw de wereldbevolking op een gezonde en duurzame wijze kan blijven voeden, tegen een achtergrond van snelle bevolkingsgroei, teruglopende arealen cultuurgrond, toenemende vraag naar dierlijke eiwitten, klimaatverandering en schaarser wordend schoon water.

Meer produceren met minder input

“De komende 40 jaar moet de land- en tuinbouw evenveel produceren als het in haar hele, 8000 jaar oude geschiedenis heeft gedaan”, hield hij het publiek voor. “Dat is een enorme uitdaging, maar geen onmogelijke. Meer produceren met minder input van water, energie en hulpstoffen vraagt om een Groene Revolutie 2.0.”
Die revolutie moet onder andere gericht zijn op robuuste, efficiëntere teeltsystemen, slim gebruik van genetica en biotechnologie en het terugdringen van productieverliezen en voedselverspilling in de keten. “Maar liefst 40% van de mondiale verse productie gaat nu nog verloren”, merkte hij op. “Daar alleen al ligt een enorm potentieel.”

Verbinding maken met burger

Moderne teelt- en veredelingsmethoden sluiten vaak niet goed aan op de belevingswereld van burgers. Volgens de plantwetenschapper moeten we daarom blijven vertellen wat we doen, waarom we dat doen en hoe het nog beter zou kunnen. Als het buikgevoel van de burger regeert – al dan niet gevoed door activisten en ngo’s – kan de groene revolutie ernstige schade en vertraging oplopen. Dat dit een reële dreiging is, blijkt onder andere uit de beperkingen die in Europa zijn opgelegd aan de toepassing van Crispr-Cas gentechnologie en uit het recente verbod op de pulsvisserij. Daaraan lagen geen rationele, maar emotionele motieven ten grondslag.
“Milieu-dogmatisme brengt ons en de wereld niet verder”, vervolgde Van den Ende. “Daarom moeten we verbinding maken en in gesprek blijven met ngo’s, burgers en beleidsmakers. Dat is niet eenvoudig, maar het is wel onze gezamenlijke opdracht. Ook de wetenschap heeft in dit verband een belangrijke taak.”

Tekst: Jan van Staalduinen