In mijn ‘achtertuin’ staat sinds kort een modern bedrijvengebouw. Strakke architectuur die naadloos aansluit op de aangrenzende woonwijk. Een grote verbetering ten opzichte van het braakliggende terrein van de jaren daarvoor. Elke avond wordt iedere bedrijfsunit stijlvol verlicht; met LED-licht, dat lijdt geen twijfel. Direct na de introductie zijn LED’s door de industrie en de consumenten immers in de armen gesloten, al was dat wel onder invloed van een Europees verbod op gloeilampen.
Die omarming geldt in zekere zin ook voor de glastuinbouw. LED’s hebben de toekomst, is een veel gehoorde stelling. Tussen de functie van ‘Light Emitting Diode’ als verlichting of als belichting zit een wereld van verschil. Groeilicht is pas groeilicht op het moment dat het doet wat het beoogt. Dat vraagt om meer dan een hotel-geschakeld lichtknopje. Feit is dat de nieuwe lichtbron, vanwege de schier eindeloze mogelijkheden van spectra, voor elke teelt en elke teler een lichtrecept op maat kan bieden. Het vereist echter nog wel uitgebreid onderzoek om dat gewasspecifieke lichtspectrum te bepalen.
Niet voor niets heeft LTO Glaskracht dit hoog op de onderzoeksagenda staan, want dat met LED’s de gewenste energiebesparingen te realiseren zijn, daarover zijn de kenners het wel eens. Maar werkt het voor elk gewas, in welke mate en tegen welke kosten? Kortom, is in alle gevallen sprake van een positief rendement? Daar komt bij dat de ene teelt de warmte van de ‘vertrouwde’ SON-T lampen hard nodig heeft, terwijl het ontbreken daarvan voor de andere teelt juist mogelijkheden biedt. Aan het kookboek van lichtplannen, worden de komende jaren nog vele LED-recepten toegevoegd. De juni-editie van Onder Glas, met als thema LED-belichting, neemt daar een voorschot op.
Om vervolgens de ogen niet te sluiten voor maatschappelijke ontwikkelingen. Want er zijn weliswaar telers die de stroom van het net halen, de WKK is nog steeds de belangrijkste voedingsbron voor de belichting. Over de tijdspanne zijn de specialisten minder unaniem, maar dat de discussie over het Groningse gas en CO2-emissie gevolgen gaat hebben voor de glastuinbouw is een feit. Die ontwikkeling kan niet vroeg genoeg worden belicht.
Auteur: Roger Abbenhuijs
