Het thema van deze Onder Glas is ‘Naoogst en Logistiek’. Op dit gebied zijn er, in de groente althans, tussen 1998 en 2010 een aantal jaren heel wat ontwikkelingen geweest. Maar het lijkt de laatste jaren weer een beetje stil te staan. Goed is goed zou je zeggen en prima als dat de reden is, maar als het komt omdat we niet meer durven of omdat er simpelweg niet meer in wordt geïnvesteerd, dan is dat een kwalijke zaak.
In 1998 bouwde Cor Taks voor ons zijn eerste verwerkingslijn voor trostomaten. Dat was een hele stap vooruit in vergelijking met doosje voor doosje van de kar pakken. Op zoek naar een goede logistieke oplossing voor een bedrijf van misschien wel 20 ha tomaten, heb ik rond 2002 samen met Leo van Adrichem van Metazet heel wat gesprekken gevoerd. Omdat we eerst nog dachten vanuit de toenmalige standaard, kwamen we er niet echt uit. Immers alles door een medewerker op een ‘trekkertje’ naar voren laten rijden was geen optie meer, maar voor kettingbanen werden de afstanden te groot. Losse zelfrijdende karren kon een oplossing zijn maar investering, arbeidsbesparing, onderhoud en flexibiliteit waren uit balans.
Mobiele teeltsystemen in zowel tomaat, roos als gerbera, bleken het ook niet te zijn. Toen waren we grotendeels weer terug bij af. Een eenvoudige oogstkar achter een trekkar over een inductielijn laten rijden doet het in de tomaten eigenlijk nog het best. De investering is te overzien en de flexibiliteit is groot. Daarmee is de keuze voor de tomaten voorlopig wel gemaakt denk ik.
Blijft over de zoektocht naar meer automatisering in het gewas. Ook hier is de afgelopen decennia veel over gesproken. Er zijn veel pogingen gedaan om bijvoorbeeld automatisch te kunnen oogsten, maar of het nu gaat over het oogsten of het in een bakje leggen van een tros tomaten het blijft lastig. Het verschil in planten, trossen, kleur en klimaatomstandigheden kunnen in theorie allemaal worden meegenomen bij het programmeren van een robot, maar in de praktijk blijkt het toch allemaal nog niet eenvoudig.
Twee dingen zijn de afgelopen jaren in elk geval niet veranderd. Al deze trajecten kosten veel tijd en geld en degenen die hun nek hiervoor uitsteken, moeten het gelach betalen. Wie kan zich dát vandaag de dag nog veroorloven?
Frank van Kleef
Tomatenteler, lid van Harvest House