In augustus vorig jaar won firma G. Zuurbier en Zn. de eerste prijs bij de anjercompetitie van de Floriade. In mei sleepte de anjerteler de Keukenhof Anjer Vakprijs (Overall) in de wacht. Met maar een kwart van de normale gasinzet en tweederde van de stroom wist het bedrijf de kwaliteit op niveau te houden. Erik Zuurbier: “We telen rustiger en gaan echt voor kwaliteit. Dan maar wat minder bloemen.”
De prijzenkast in het bedrijf van Erik en Karin Zuurbier in Heerhugowaard is goed gevuld. Het kleinschalige bedrijf – in totaal 1,3 ha groot – produceert zestien soorten standaardanjers en sinds dit jaar ook vijf soorten van de trosanjer Solomio. De soort Solomio vervangt Dianthus barbathus Kiwi Mellow, de ‘groene bollen’, waarvan de resultaten tegenvielen omdat die tijdens de vorige warme zomer geen tweede snee gaf. Juist voor het brede assortiment van onderscheidende kwaliteitsanjers won het bedrijf onlangs de Keukenhof Vakprijs. Erik Zuurbier: “De grootste vakken – van wit en groen – zijn 1.800 m², maar we hebben ook bedjes van 400 m². We zoeken constant naar de krenten in de pap.” Er zijn nog maar tien anjertelers over in Nederland en België. Met afwijkend sortiment maken zij het verschil in de wereldmarkt. Kenia, Ethiopië en Colombia domineren in de jaarrondmarkt, Nederland en België pieken in de zomermaanden, Turkije, Spanje en Italië vullen aan in de winter.
Ietsje warmer
Afgelopen winter stookte Zuurbier op een behoorlijk lagere temperatuur. “Toen de energieprijzen de pan uit rezen, hebben we de temperatuurinstelling verlaagd van 8°C naar 2,5°C en we zijn op een kwart van het bedrijf pas in mei gaan planten. Daardoor wisten we het gasverbruik terug te brengen van zo’n 250.000 kuub gas naar 62.000 kuub. We stookten echt alleen tegen vorst. Anjer kan best wat kou hebben, maar dit was wel op het randje. Komende winter houden we 5°C aan, dat is beter voor het gewas. Belichten doen we niet. We zetten alleen hier en daar wat cyclische belichting in om de gang erin te houden. Ook daar hebben we op bezuinigd. Op kwaliteit bezuinigen we niet. We telen wat rustiger in de winter zodat de bloemen toch goed zwaar kunnen worden. Het gevolg is wel dat we wat minder stelen maken, maar achteraf hebben we meer voordelen dan nadelen ervaren van de aanpassingen.”
Spint onder controle
Er waren weinig tegenvallers in de teelt dit seizoen. Tegen luis moest de teler in het voorjaar wel wat middelen inzetten, vanaf mei hielden sluipwespen ze onder de duim. “Tegen spint hebben we een nieuw systeem van kweekzakjes met roofmijt ingezet, dat is goed bevallen want we hebben niet hoeven corrigeren met middelen. Van trips hadden we bij de oudere gewassen minder last dan bij de jongere. De komende weken zijn nog spannend, maar voor mijn gevoel hebben we ook dat beter in de hand dit seizoen.”
Fusarium blijft een probleem in de anjerteelt. Hoewel de teler elk jaar met schoon, nieuw substraat en folie start, kan Fusarium nog steeds meekomen in het plantmateriaal.
Solomio bevalt goed
Over de nieuwe Solomio-soorten is Zuurbier zeer tevreden. “We zijn er vrij laat mee gestart, pas in februari. Daardoor viel de grootste piek wat ongelukkig, net in de vakantieperiode. Maar de resultaten vielen niet tegen en nu het aanbod afneemt, trekken de prijzen weer aan.
De teelt en waterbehoefte passen heel goed bij die van onze standaardsoorten. En een voordeel is dat ze korter blijven en dus makkelijker snijden.” De Solomio’s gaan deels naar de klok, maar vooral naar vaste klanten en een bloemengroothandel in de buurt.
Half jaar langer
Investeren in extra energiemaatregelen is Zuurbier niet van plan. “Met de nieuwe teeltstrategie zijn we al op de goede weg. We gaan geen extra kunstgrepen doen om de productie op te voeren bij spaarzamer telen. Investeren in een extra energiescherm bijvoorbeeld zien we niet zitten. We kiezen ervoor om de aanplant te verschuiven van december naar februari en mei om energie te besparen en trekken 2,5 jaar uit voor de teelt in plaats van 2 jaar.”
Tekst: Astrid Zoumpoulis
