Als er iets fout gaat moet je opletten, dan kun je wat leren. Dit zijn woorden van een chrysantenteler, waar veel waarheid in zit. De ‘fout’ waar we sinds een klein jaar mee geconfronteerd worden zit in de extreem hoge energieprijzen. Gas is duur, stroom uit de WKK is daardoor duur evenals de warmte. Daarbij is ook de inkoopstroom duur. De teeltstrategie moest daarom op zijn kop.
In de meeste glastuinbouwteelten hebben de gezamenlijke telers, samen met hun adviseurs, in een jarenlang traject van ‘trial and error’ een teeltstrategie ontwikkeld die we met zijn allen als optimaal beschouwen. Met een zekere bandbreedte bestaat daarover per teelt redelijke overeenstemming onder telers en adviseurs.
Als gevolg van de extreem hoge energieprijzen moesten telers zich echter aanpassen en dingen gaan doen, die ze normaal nooit zouden doen. En daar is de afgelopen periode veel van geleerd.
Actieve ontvochtiging
Technieken met actieve ontvochtiging, zoals Airmix, LBK’s of elektrische ontvochtigers hebben in het afgelopen halfjaar hun nut echt bewezen. Met deze hulpmiddelen kun je écht zonder minimumbuis telen. Voorheen verlaagden telers de minimumbuis slechts gedeeltelijk. ‘Ik durf nog niet lager te gaan’ of ‘de buffer moet toch leeg’ waren daarvoor de argumenten. Het lijkt er op dat ze dit principe kunnen loslaten, op basis van hun ervaringen.
Temperatuurregime
Naarmate het voorjaar vordert is het goed mogelijk om met (veel) minder assimilatiebelichting toch een product van voldoende kwaliteit te telen, mits het teeltschema wordt aangepast. Door middel van een rekentool op basis van het QMS-groeimodel konden telers de benodigde aanpassingen uitrekenen.
In de praktijk is gebleken dat je met een flink lagere nachttemperatuur kunt telen dan gedacht. Als de dagtemperatuur volgens de ‘Het Nieuwe Telen-logica’ hoger aangehouden wordt en zo de etmaaltemperatuur niet te laag wordt, lijkt zelfs dat de productkwaliteit erop vooruit kan gaan. Wel heeft dat temperatuurregime als nadeel dat er veel meer remstof nodig is om de lengtegroei binnen de perken te houden.
CO2 missen is merkbaar aan de groei
Minder CO2 doseren kost veel meer groei dan veel telers denken of willen geloven. CO2-beschikbaarheid is een probleem bij bedrijven die naast hun WKK of ketel geen vorm van zuivere CO2 tot hun beschikking hebben. CO2 missen is meteen merkbaar aan de groei. Telers die hier niet voldoende op hebben ingespeeld zijn met hun takgewichten door het ijs gezakt.
We hebben voor chrysant een rekentool ontwikkeld waarmee je het teeltschema kunt aanpassen als er minder CO2 beschikbaar is. Soms is verlaging van de plantdichtheid met 15% nodig om het takgewicht bij de oogst op peil te houden.
Tekst: Theo Roelofs, Delphy
