Echte meeldauw kan veel schade veroorzaken in de teelt van onder meer roos en tomaat. Hoe eerder je als teler de schimmel ontdekt, hoe beter hij kan ingrijpen. De Business Unit Glastuinbouw van Wageningen University & Research ontwikkelt een methode om echte meeldauw met beeldherkenning op te sporen. Daarnaast onderzoekt WUR of met hulp van olfactorische sensoren (die geur meten) de ziekte eerder te detecteren is.
Bij de teelt van rozen komt echte meeldauw vooral onder in het gewas voor. Daardoor is de schimmel voor mensen lang onzichtbaar. Uit onderzoek door WUR blijkt dat een eenvoudige RGB-camera en een model voor beeldherkenning het mogelijk maakt de pluisjes van de schimmel te herkennen. Wel moeten we de beeldherkenning verder ontwikkelen, zodat het verschil tussen levende en dode schimmel herkend kan worden. Voor toepassing zou de camera bevestigd kunnen worden aan bijvoorbeeld een oogstkar: die rijdt immers vaak door het gewas.
Door geur snel meeldauwinfectie vinden
Daarnaast onderzoekt WUR of echte meeldauw te herkennen is door olfactorische sensoren. Als een gewas wordt aangevallen, dan stoot het namelijk een geur (vluchtige stof) uit. Die geur is specifiek voor een ziekte of plaag. Als we deze geuren kunnen identificeren, dan zijn ze te gebruiken voor herkenning in de kas.
We bekijken in een tomatenteelt welke vluchtige stof de beste indicatie is voor echte meeldauw. Dat zou in de toekomst kunnen betekenen dat teeltpersoneel met een handsensor het gewas zouden kunnen controleren. Voordeel van deze methode is dat echte meeldauw door geur relatief snel na de eerste infectie gevonden kan worden: momenteel kan dat al na 6 dagen (bij beeldherkenning is constatering na 10 dagen mogelijk).
Het onderzoek naar het herkennen van echte meeldauw is deel van het PPS-project ‘Intelligent Crop Protection’ met als partners rozenkwekerij Porta Nova, Philips International Nederland en Hawthorne Lighting.
Tekst: Kirsten Leiss
