Al zo lang ik mij kan herinneren vind ik het heerlijk om zondags het mezelf gemakkelijk te maken en met een goed boek te genieten van de zondagsrust. Het liefst op een lekkere stoel, buiten of achter een raam. Regelmatig leg ik het boek weg als mijn gedachten met me op de loop gaan. Meestal zoeken mijn gedachten dan oplossingen voor zaken die me bezighouden. Zo ook op deze hele mooi warme zondag tijdens mijn vakantie.
Sinds er in de Tweede Kamer op 10 mei een motie is ingediend door GroenLinks (Bromet) en Partij voor de Dieren (Ouwehand) om het gasverbruik in de glastuinbouw te verbieden, borrelt er iets. De motie werd afgewezen, maar dat zegt niets.
Als energie een schaars goed is, waarvoor gebruiken we dit schaarse goed dan? Ineens popt daar een woord op dat ik verder moet onderzoeken: ‘Snickers?’ Snickers is de bestverkochte candybar ter wereld. Goed voor circa twee miljard euro omzet wereldwijd.
Maar als het nut van de glastuinbouw ter discussie wordt gesteld, wat is dan het nut van Snickers? Over de productie van chocola wordt namelijk ook veel geschreven. De noten reizen de wereld over en van palmvet en kokosolie kun je ook van alles vinden, er wordt energie verbruikt en de verpakkingen zijn niet duurzaam.
Mijn gedachten vergelijken nu dit tussendoortje met onze perkplantjes. Het zaad en stek vliegt de wereld over, van veenwinning kun je iets vinden, er wordt nog chemie gebruikt en plastic is heel vaak recyclebaar, maar wordt ook nog te veel verbrand.
Hmm, er is nog geen winnaar merk ik en dat verontrust me. Dan schiet het me te binnen. Een candybar wordt regelmatig gegeten en eerlijk is eerlijk, je wordt er wel eventjes gelukkiger van, maar ik constateer ook dat je gezondheid er per saldo flink van op achteruit gaat.
Onze plantjes moeten buiten geplant worden. Het is bewezen dat mensen daar gelukkiger van worden, maar ook gezonder. Dat is toch een wezenlijk verschil. Tevreden pak ik weer mijn boek ‘De Geluksroute’ van Anne de Jong en lees verder.
Dieter Baas, perkplantenteler in Ens
