Hoewel de titel anders doet suggereren ben ik waarschijnlijk een van de oudste bloggers van Nederland en dit is mijn eerste blog. Toen ik het thuis vertelde dit weekend, keek een van de kinderen heel erg verbaasd en vroeg vertwijfeld of ik wel wist wat een blog was. Het kan verkeren dus.
Het schijnt heel ongebruikelijk te zijn om jezelf in een blog voor te stellen, maar ik doe het toch maar even. Ruim 60 jaar geleden heb ik Rotterdam verblijd met mijn komst, maar verhuisde al snel naar Zwolle. Daar nam mijn oma, die lerares was geweest aan een lagere school, me elke woensdagmiddag mee op ontdekkingstocht door de lokale flora. Daar is vermoedelijk de kiem gelegd voor mijn passie voor planten.
De middelbare schooltijd heb ik in Vleuten (thans Utrecht) doorgebracht. Daar woonde een oudere man met achter zijn huis een hobbyplantenkas vol cactussen en vetplanten. Ik kwam er graag en vaak. Hij nam me een keer mee naar de oude Hortus in de stad, ook een favoriete plek. Ik mocht van de beheerder (bijna) altijd wel zaad meenemen en thuis proberen dat te zaaien. Met behulp van de cactusman uit Vleuten kiemde het zaad bijna altijd. Mijn passie voor planten kwam in een stroomversnelling.
Toen ik 12 jaar was, kon ik meteen in de lokale tuinbouw beginnen met werken. Het was een mooi bedrijf met een verwarmde kas en vollegrond, met zowel vruchtgroenten, bladgewassen als zaai- en stekgoed. Prachtige teelten, eindeloos zaaien en stekken, dat kon ik wel.
Op de middelbare school dacht ik dat biologie wel het leukste vak zou worden. Wat hebben ze me teleurgesteld. Hoe weinig ‘plant’ kun je in het vak biologie stoppen. Gelukkig had ik wel snel door dat de ademhaling uit de humane biologie overeenkomst vertoonde met die in planten, dat genetica vrij universeel is en zo nog wat zaken. Dat maakte het nog een beetje leuk.
De keuze voor Wageningen was snel gemaakt, en met een combinatie van genetica, plantenveredeling, tuinbouw en een onderwijsaantekening, belandde ik in 1981 aan de HAS in Den Bosch, waarover een volgende keer vast meer. Naast tuinbouwonderwijs mag ik me als lector bezighouden met nieuwe teeltsystemen, en telen zonder daglicht is daar een belangrijk onderdeel van.
Ik maak me wel zorgen over de kinderen van nu. Zijn die oma’s en hobbyisten met een cactuskasje er nog wel? Zit er inmiddels veel meer plant in het vak biologie? Hoe moeten die arme kinderen dan een passie voor planten ontwikkelen? De sector heeft keihard behoefte aan gepassioneerde jonge professionals die de toekomst gaan bepalen.
Gelukkig is er hoop, in de vorm van het schooltuintje 2.0 genaamd GrowWizzKid, een innovatief onderwijsconcept dat basisschoolkinderen leert over de herkomst van groenten, hoe het geproduceerd wordt, hoe je het eet en nog veel meer. Dat gebeurt allemaal aan de hand van het werken met een meerlaags binnenteeltsysteem met LED verlichting. Nieuwsgierig geworden? Kijk dan eens op www.growwizzkid.nl.
Jasper den Besten, Lector Nieuwe Teeltsystemen HAS Hogeschool
