De Spaanse griep heerste twee jaar, vanaf 1918. Honderd jaar later kregen we massaal corona. Er gaat wel eens wat tijd overheen voordat ellende zich herhaalt. De aardappelziekte bereikte rond 1845 haar hoogtepunt met als gevolg een enorme hongersnood met miljoenen doden en opstanden in heel Europa. De Ieren waren verwoede eters van piepers. Voor de aardappelziekte toesloeg leefden er 8 miljoen mensen in Ierland, in 1850 waren er slechts 2 miljoen over. Een vrij harde manier om een eind aan de woningnood te maken.

Na de Tweede Wereldoorlog werd Sicco Mansholt een Nederlandse held, hij stond als boer en minister aan de wieg van ‘nooit meer honger’. Dit lukte aardig. Europa kan zichzelf tegenwoordig uitstekend redden en het was mede dankzij de Europese boeren dat de hongersnood vrijwel uit de wereld is verdwenen. We zijn de overvloed in de schappen ondertussen zo ‘normaal’ gaan vinden dat onze Europese leiders er van uitgaan dat het niet anders kan.

Brussel heeft andere prioriteiten en wij hebben in een vlaag van verstandsverbijstering onze wetgeving ondergeschikt gemaakt aan hun grollen. De EU maakte weer eens een idealistisch stukje regelgeving. Daarin werd besloten dat het Europese agrarische areaal flink moet krimpen, “to provide space for wild animals” was er een “urgent need” om het landbouwareaal met minimaal 10% terug te brengen. Men deed er snel nog even een ‘Covid-19 noodprogramma’ strik omheen en ja hoor, het werd EU-regelgeving. Eerst nog vrijwillig maar met de stok dat een en ander uiterlijk in 2030 gerealiseerd moet zijn. Ome Frans en zijn kompanen zijn er super blij mee. ‘Wij worden GROEN en dat de rest maar moge volgen.’ Nu heeft Frans zich niet omringd met een kritisch weerwoord en van democratische controle heeft zijn club geen last dus er was helemaal niemand die eens narekende welk effect zijn poging de ‘natuur’ van de ondergang te redden zou hebben op de voedselproductie. Althans, niemand in Europa.

Ver weg was er iemand die wel oplette, Uncle Sam vertrouwt niets en niemand en zij volgen nauwkeurig wat hun ‘vrienden’ uitspoken. Even googelen op ‘EU Farm to Fork Strategy’ levert een gedegen studie op van de USDA, een departement van het Amerikaanse Ministerie van Landbouw. Deze jongens hebben wel gerekend en komen tot de conclusie dat dit EU voornemen zal leiden tot schaarste en voedsel onzekerheid voor 22 miljoen Europeanen en 185 miljoen wereldburgers. “Een vette krantenkop waard”, zou je denken.

Stond niet in uw krant? Niets over op TV gezien? Beetje jammer wel maar hier houdt uw krant zich dan niet meer mee bezig en voor de TV is zoiets al helemaal geen onderwerp. De standaard media is zo ingepakt in het gremia waar ook onze bestuurders zich in bevinden dat er slechts sporadisch een kritische noot naar boven borrelt, er zijn belangrijker zaken die om een plek in het nieuws schreeuwen. Het liefdesleven van Gordon of de valse noten op het Eurovisiesongfestival om er een paar te noemen. Verder volgt de media in denken en doen in vrijwel alles keurig de lijn die door de politiek is uitgezet. Gestuurd en waar nodig sinds corona ook gecorrigeerd door een heuse ‘denktank desinformatie’ schrijven en presenteren ze braaf wat de overheid gepast vindt. Journalisten hebben net als u ook geen tijd om een Kamerdebat te volgen, laat staan de Europese regelgeving bij te houden. Bij EU-persconferenties waar de allesbepalende regelgeving wordt gepresenteerd, vind je geen Nederlandse pers, slechts een enkele hobbyist zit wat verdwaasd op de verder lege tribune.

Gelukkig zijn er een aantal YouTube en podcastkanalen waar wel diepgravend (met vermelding van de bronnen) een enkel onderwerp wat intensiever wordt doorgelicht. Helaas moeten we daar nu ons nieuws ophalen. De informatie voor het laatste deel van deze column vond ik in deze podcast-serie met publicist Arno Wellens.

Hans de Vries (was vroeger potplantenteler)
Hans@FrogsFarms.com