Nieuw jaar, nieuwe ronde, nieuwe kansen. Afgelopen jaar is er veel duidelijk geworden in de wereld. Bijvoorbeeld hoe enorm verbonden we zijn met elkaar. Dit heeft ons altijd veel handel gebracht, maar met het coronavirus in ons leven zien we nu ook de keerzijde van deze mobiliteit. We hebben ook gezien dat er onder druk heel veel goeds mogelijk is. Van saamhorigheid en creativiteit tot innovatie en een nieuw vaccin.
Maar we zien ook onbedoelde ‘winnaars’ en ‘verliezers’ van de huidige systemen. Iedereen kan wel invullen wie dat zijn en daar hebben we allemaal een mening over. Zo ook over onze regering. Ga er maar aan staan. Je bent een van de rijkste landen ter wereld, het beste georganiseerd en staat bovenin allerlei lijstjes waarin aangegeven wordt hoe goed we wel niet zijn. Sterker nog: onze sector brengt al jaren een bakje planten en een bosje rozen onder de juiste omstandigheden overal in Europa. Dat is toch bereikt met bepaalde kwaliteiten. Vroeger waren we er trots op als we bij de top van de wereld behoorden. Tegenwoordig voelt het soms of de Nederlandse kennisvoorsprong niet op waarde geschat wordt en dat we deze bijkans gratis weg willen geven aan andere landen.
Maar vooroplopen en voorop blijven lopen zijn toch verschillende kwaliteiten. Om voorop te blijven lopen is visie en durf nodig en het lijkt erop dat juiste deze kwaliteiten steeds schaarser worden in Nederland. Zo lijken deze kwaliteiten ook steeds schaarser bij onze overheid en met name de regering. Beroepspolitici zijn zich onvoldoende bewust van hun kloof met ondernemen en ondernemers. Want waar onze tuinbouwsector dat bakje en bosje onder de exact juiste omstandigheden onderin Frankrijk of achterin Hongarije kan brengen, lukte het ons kabinet maar moeilijk om in crisistijd de juiste keuzes te maken op basis van visie en durf. Recentelijk was het nog een hele opgave om een paar vaccinpotjes op tijd op de juiste plek te krijgen onder de juiste condities. Ik vind dit een logistiek topland onwaardig.
Als het huidige kabinet een afspiegeling is van de maatschappelijke ontwikkelingen, dan vrees ik het ergste voor de toekomst van ondernemende sectoren, zoals de tuinbouw. Laten we er in dit nieuwe jaar met zijn allen op toezien dat onze sectorkennis niet zomaar weggegeven wordt en dat visie en durf gewaardeerd blijft worden. Gelukkig mogen we over twee maanden weer stemmen en hopelijk staan er in de tussentijd partijen op die weer visie durven te uiten. Vertrouwend op een goed verloop, wens ik u ook nog een gezond en succesvol nieuwjaar!
Dieter Baas, perkplantenteler in Ens