Met het aanhoudende mooie weer blijft het verdampingsniveau in de kas op een heel hoog niveau. Telers reageren met verlaging van de EC en vooral met heel veel watergeven. De plant verdampt daarvan meer dan 90%, vooral om de plant te koelen. De huidmondjes blijven open en zo blijven ze CO2 opnemen. De plant moet groeien nietwaar?
In de meer Mediterrane landen reageren veel telers anders. De watergift wordt juist beperkt en de planten krijgen afgepaste, kleinere hoeveelheden, die via nauwkeurig broezen van bovenaf worden gegeven. Vaak gaat het om ‘niet-bemest water’, dat van zichzelf al een aardige EC en vrij hoge pH heeft. Gevolg: de plant wordt afgehard. De plant moet toch overleven? Het afharden, daar zijn ze daar meesters in. Vooral plantenkwekers kweken keiharde planten die je letterlijk op elkaar kunt stapelen.
Moeilijk overbrugbaar
Het is een verschil in gewoonte dat diepgeworteld zit en maar moeilijk overbrugbaar is. Daar kweekt men op voor kassen waarin je het klimaat niet of nauwelijks kunt sturen; hier hebben we meer mogelijkheden voor klimaatsturing, al is het soms erg lastig met dit weer.
Wat je ervan leert? Het is dus nogal een verschil in de opkweek of je klant een goede kas heeft of dat je planten in een kas met minder mogelijkheden terechtkomen. Het maakt nogal uit of je planten naar een professionele teler gaan of direct naar de consument. Of je planten via een mooi tuincentrum of zelf op de markt worden verkocht.
Tekst: Geerten van der Lugt, Adviseur gewas, water en plantvoeding.
