Nu op de nieuwbouwlocatie van ons gerberabedrijf weer is aangeplant en alles inmiddels op de rit staat, is het – voordat die extra productie op gang komt – tijd voor een beetje ontspanning. We hebben er dit jaar voor gekozen om met het gezin op vakantie te gaan in Zuid-Frankrijk. Daar is het eigenlijk altijd mooi weer, zodat we heerlijk van zon, zee en strand kunnen genieten.
Even een paar weken er tussenuit was extra welkom, want in de week voordat ik op vakantie ga, gebeuren er vrijwel altijd dingen die normaliter nooit gebeuren. Dit jaar was daar helaas geen uitzondering op. Na weken van droogte en een nieuw aangeschafte ontsmetter, die te weinig m3 blijkt te ontsmetten door een softwarefout, komt de bodem van het waterbassin in zicht. Op zo’n moment kom je er achter wat het spreekwoord ‘beter een goede buur dan een verre vriend’ inhoudt. De buurman (een voormalige teler) blijkt nog een prachtige bronpomp tot zijn beschikking te hebben en wil mij graag aan wat extra water helpen. Dat geeft toch wel een opgelucht gevoel.
Dan stap je toch meer ontspannen in de auto, want uitgebreide regen kondigt zich voorlopig niet aan. Daarmee blijft het weer in ons land een bizar fenomeen; eerst lange tijd koud en nat en dan nu al wekenlang extreem warm en droog. Zouden al die zwartkijkers, die zeer kritisch zijn op mogelijke klimaatverandering, dan toch gelijk hebben?
Hebben we dan toch werkelijk met een opwarming van de aarde te maken? De berichten die ik lees geven gelukkig aan dat het niet alleen iets is van deze tijd. Want de oude records, die dit jaar in ruime mate worden verbroken, stammen al van voor mijn tijd.
Ook al begin ik tijdens deze vakantie aan dat laatste toch te twijfelen; onze dochter stelde ons bij een verhaal over de Middeleeuwen de vraag: ‘waren jullie er toen ook al’. Toch maar wat beter insmeren voortaan, zodat mijn huid wat minder uitdroogt.
Marius Mans.
Gerberateler in Brakel.
