Een perfecte roos moet natuurlijk perfect houdbaar zijn. Soms lukt dat niet helemaal, hebben de proefnemers afgelopen jaar ondervonden. Inmiddels hebben ze een mooi resultaat behaald met een topproductie. En de kwaliteit van die rozen is weer in orde. De komst van luchtaanzuiging boven het scherm heeft daar zeker aan bijgedragen.
Begin april eindigde het onderzoek ‘Duurzaamheid als leidraad voor een perfecte roos’ bij het Delphy Improvement Centre. Arie de Gelder, onderzoeker bij Wageningen UR Glastuinbouw en Edwin van der Knaap, adviseur bij Delphy kijken terug op een bijzonder proefjaar. De opdracht van de proef was om een nog zwaardere kwaliteit Red Naomi te telen dan de praktijk. Dan leg je de lat meteen heel erg hoog, weten zij.
Hoge productie
Het is gelukt om de productiedoelstelling royaal te passeren, al was het takgewicht nog niet zo zwaar als gewenst. Met de opdracht om 280 takken per m2 te oogsten was een meeropbrengst van 40 stuks een opsteker. De lengte was goed, evenals de knophoogte. Het gemiddelde takgewicht was 55 gram. Met een totale productie van 17,4 kg/m2 is Van der Knaap dik tevreden. “Er zijn altijd puntjes van kritiek, zoals wat weinig ondergewas, maar wanneer de takken zwaar zijn valt er ook weinig in te buigen.”
Na oktober zijn de OPAC warmtewisselaars uitgebreid met aanzuiging van droge lucht boven het scherm. Dit had een positieve uitwerking op het kasklimaat. De begeleidingscommissie is het er over eens dat dit systeem heel erg gunstig uitpakt voor de rozenteelt. Het heeft de tweede helft van de proef gunstig beïnvloed.
Meeldauw en Botrytis
Gedurende de teelt zijn er meeldauwproblemen opgetreden, met name in het tweede en derde kwartaal van 2015. De klimaatcondities, zoals een te hoge luchtvochtigheid, waren daar debet aan. Door bewust droger te telen is het klimaat in de afdeling verbeterd. Toen het mogelijk werd om droge lucht boven het scherm aan te zuigen ging dat nog beter.
“Een verbeterde spuittechniek heeft eveneens geholpen”, legt De Gelder uit. In de winter was de meeldauw goed onder controle, maar toch blijft deze schimmelziekte aandacht vragen. De spuitfrequentie ligt nog steeds niet lager dan op praktijkbedrijven.
Ondanks de hoge productie lag de houdbaarheid in de zomer en herfst iets onder het niveau van het referentie praktijkbedrijf als gevolg van doorgroeiende Botrytis. De Gelder: “We wilden meer droging rond de knop. Na de installatie van de warmtewisselaars zagen we een afname van het botrytisprobleem.” Van der Knaap: “De bladkwaliteit is ook verbeterd. Dit heeft vooral te maken met minder hoge verdamping en de lagere RV.”
Warmte oogsten
In de proef is een korte donkerperiode van vier tot zes uur aangehouden. Doordat de SON-T lampen lang brandden is de warmtevraag gedaald. In de periode van april tot oktober is er veel gekoeld en warmte bespaard met behulp van de energieschermen. Er is twee keer zoveel warmte geoogst dan verbruikt, omdat de energie van de zon maximaal is benut.
Op het einde van de proef blijkt het totale verbruik van energie 15% hoger dan de prognose, maar daartegenover staat ook de flink hogere productie. Het energiegebruik is wel lager dan het gebruik van het referentiebedrijf.
Na april is het rozengewas blijven staan. Met een nieuwe 100% LED belichtingsinstallatie staat een nieuwe uitdaging voor de deur. De onderzoekers willen een takgewicht van 60 gram realiseren. Interessant is wat dit gaat betekenen voor de totale productie onder LED.
Het onderzoek ‘Duurzaamheid als leidraad voor de perfecte roos’ is gefinancierd door de gewascoöperatie Roos en Kas als Energiebron, ondersteund door Lek/Habo, LTO Glaskracht en het Ministerie van EZ.
Tekst en foto: Pieternel van Velden.
