Je kunt bijna geen krant of nieuwsbrief openen of er staat wel een bericht over de transitie naar duurzame energievoorziening, dat we van het gas af moeten. Met als doel: minder CO₂ uitstoot en dus een minder snelle opwarming van de aarde. Dat is denk wat we allemaal wel weten.
Elke ton uitgestoten CO₂ gaat steeds zwaarder belast worden. Dit jaar is dat nog 88 euro, maar die prijs gaat oplopen naar 140 euro per ton in 2029. Dat is niet voor elk land hetzelfde. In Indonesië bijvoorbeeld wordt maar 5 dollar betaald.
Dat de laatste jaren hier in Nederland een steeds minder aantrekkelijk klimaat voor ondernemers ontstaat is wel duidelijk. We zitten nu eenmaal in een klein land, met veel mensen en we exporteren veel producten. Dat kost energie en geeft uitstoot.
Even wat cijfers: heel Europa stoot 3 miljard ton CO₂ uit per jaar. In China is dat 12 miljard ton: dit is 34% van de totale uitstoot in de wereld. China heeft 2 keer zoveel inwoners als heel Europa bij elkaar. Dat geeft wel aan dat er in zo’n land nog veel moet gebeuren om de uitstoot terug te dringen.
En dan hebben we het nog niet over India, het land dat qua inwoners inmiddels China van de eerste plaats heeft gestoten. Van de 25 meest verontreinigde steden in de wereld liggen er 20 in India.
Dan hebben we ook nog de nieuwe president van de Verenigde Staten die uit het klimaatakkoord van Parijs stapt. Hij noemde het klimaatakkoord onlangs het meest oneerlijke document dat hij ooit gezien heeft. Nu ga ik niet overal tegenaan schoppen over wat goed of fout is, maar waarom worden we in dit land weer op extreme kosten gejaagd? Het doel is om in 2050 een fossielvrij (belicht) en emissieloos glastuinbouwbedrijf te hebben. Nogmaals het gaat hier om een doel.
De tuinbouw loopt voorop, is innovatief, met ondernemers die veel investeren om het energieverbruik verder terug te dringen. We moeten aan de wereld laten zien hoe we met weinig energie veel mooie producten telen met minimale uitstoot.
André van Paassen, teeltmanager bij Arcadia Chrysanten in De Kwakel
