We leven in een fantastisch welvarend land, dus nee, demonstreren was tot voor kort niet voor mij weggelegd. Ik zou ook niet weten waarvoor ik had willen protesteren en waar je de tijd vandaan haalt. Op hele jonge leeftijd heb ik wel eens gehoord dat mijn vader is gaan demonstreren toen de olie- en gasprijzen door het dak gingen. Dat moet begin jaren 80 zijn geweest. Maar meestal gingen de protesten vaak over vage wereldproblemen waar ik niets van begreep, zoals het klimaat, nucleaire wapens of anti-oorlog en waar vaak langharig en werkschuw tuig aanwezig was. Het leek meer op tijdverdrijf dan dat er echt een visie achter schuil ging. En daar wil ik me natuurlijk niet mee identificeren.
Toch is er iets veranderd en voel ik me steeds meer onder druk gezet. Bij het boerenprotest moest ik zelfs de neiging onderdrukken om mee te gaan. Niet dat ik het vanuit de Noordoostpolder had gered met ons grasmaaitrekkertje, maar voor het eerst kon ik me echt identificeren met een demonstratie.
Als ik me dan afvraag waardoor dat komt, dan zijn dat de volgende zaken. Ten eerste de oneerlijkheid van het beleid. Er is heel wat mis gegaan bij het oormerken van de Natura2000 gebieden. Ten tweede wordt ‘onze’ sector bedreigd en daar identificeer ik me mee. Het kan ons namelijk ook overkomen, als wij het bijvoorbeeld hebben over de hoeveelheid bestrijdingsmiddelen – wij praten thuis over ‘plantmedicijnen’ – te verminderen.
Ten slotte denk ik dat het aan de leeftijd ligt. Sinds ik kinderen heb en ook nog de veertig gepasseerd ben, trek ik me dingen anders aan. Ik voel een behoefte om invloed te hebben op hoe we de wereld aan onze kinderen overdragen. Daarom zijn we in onze kwekerij ook in rap tempo voorop gaan lopen in biologische bestrijding, zijn we bezig met duurzame energie en heeft circulair denken zijn intrede gedaan om onze milieu-impact te verkleinen. De regels zijn echter vaak tegenstrijdig en stimuleren enerzijds slecht gedrag, om vervolgens aan de andere kant hard te straffen. Dit zien we nu ook bij de opslag op de ODE die aanstaande lijkt te zijn om de SDE+ te bekostigen.
Onbegrijpelijk hoe een overheid van een welvarend land, zulke matige politici zonder nationale visie heeft kunnen voortbrengen. Soms denk ik wel eens dat dat werkschuw tuig toch nog een baantje heeft gevonden.
Dieter Baas, perkplantenteler in Ens