Warner gaat met pensioen. Moet hij helemaal zelf weten. Om dit heugelijke feit in te luiden gaf hij een interview aan het NRC. Het NRC is al jarenlang mijn lijfkrant, helaas is ook dit blad verworden tot een klakkeloos en kritiekloos de ‘moderne tijd’ na wauwelend blaadje. Waarom ik dan nog steeds abonnee ben? Fokke en Sukke zijn leuk en ik ben er nog niet aan toegekomen het ding op te zeggen.
Maar goed, Warner ten Kate is moegestreden als landelijk officier van justitie met in zijn rugzak ‘mensenhandel’ en gaat nu ook met de hond lopen. Allemaal goed en wel maar zijn afscheidsverhaal lezend moet ik er wel een beetje van kotsen. Wat een generaliserende lege dop, die Warner. Hij snapt er echt helemaal niets van en dat is dan onze schuld.
Na het opdissen van een paar schrijnende voorbeelden uit zijn praktijk over au pairs, prostitutie en matrozen, uitmondend in succesverhalen waarmee justitie liet blijken dat je als crimineel niet moet sollen met de Nederlandse wetsdienaren, vat Warner zijn visie een beetje samen en is ‘uit het niets’ de glastuinbouw aan de beurt:
“We hebben een maatschappij die draaiende wordt gehouden door de onderkant: pakketbezorgers, arbeidsmigranten in de glastuinbouw, noem maar op.” Om er dan in één keer doorheen te mixen dat de ondernemers in deze sectoren hun arbeidsmigranten als oud vuil behandelen. We horen als tuinbouwondernemers voor Warner allemaal thuis in het rijtje mensensmokkelaars, pooiers en andere helaas nog niet opgepakte criminelen. “Dat is de realiteit,” zegt Warner. Om af te sluiten met: “Als we écht willen dat werknemers in Nederland netjes worden behandeld, dan betekent het bijvoorbeeld dat een aantal grote agrarische bedrijven zal omvallen.” Oh ja? Wie dan?
Ik weet niet hoe het tegenwoordig bij u gaat, maar wij werkten met gecertificeerde uitzendbureaus die cao-conforme salarissen betaalden en ons rekeningen stuurden die daarbij pasten. De migranten die we zelf in dienst hadden betaalden we normale cao-lonen, met vakantiegeld, tot 2 jaar doorbetaald ziekteverlof met re-integratie trajecten en alle andere idioterie waarmee ons land de werkgever heeft opgezadeld. Gingen zij met pensioen was ik niet te beroerd om uit te zoeken hoe- en waar ze hun Nederlandse AOW- en hun BPL-uitkering konden halen.
Ook weiger ik mee te gaan in Warner zijn jankverhaal over ontslagen werknemers die door ondernemers werden gehuisvest en bij ontslag onder de brug moeten gaan liggen. Werd er eens iemand ontslagen was daar altijd meer reden voor dan ‘we hebben je ff niet nodig’. Schuif ook niet in mijn schoenen dat onze huisvesting niet deugt. Onze overheid, Warner zijn baas dus, heeft er de afgelopen 20-40 jaar voor gezorgd dat alle huisvesting in Nederland dramatische vormen heeft aangenomen. Niet mijn schuld, maar die van hen.
Er is niets betaalbaars te koop en niets te huur. Huisvesting, waar niets aan mankeerde, die wij op het bedrijf creëerden en waar we kapitalen aan uitgaven. Waar zelfs de brandweer positief had geadviseerd, die moest weer worden afgebroken omdat het niet binnen de omgevingsvergunning paste. De biljardtafel heb ik nog ergens staan. “Slopen of dwangsommen betalen”. Dat waren de opties.
Warner prijst het Italiaanse systeem “Daar is sprake van uitbuiting als je minder dan 50% van het wettelijk minimumloon betaalt”. Tjonge, waar heb je die werkzoekenden die daarvoor aan de slag gaan? Bij ons willen en krijgen ze gewoon het cao-loon. Toch nog even gegoogeld wat in Italië het minimumloon eigenlijk is. Dat had de NRC ook kunnen doen, lachen…
“In Italië is er geen sprake van een minimumloon. Feitelijk kan een werkgever je bieden wat hem goeddunkt”.
Ik wens je een prettig pensioen toe, Warner.
Hans de Vries (was vroeger potplantenteler)
Hans@FrogsFarms.com
