VAKBLAD ONDER GLAS | 25 juli 2019 | Nieuws, Water management
Bij een gebiedsgerichte actie in het noordelijke deel van tuinbouwgebied Bleiswijk hebben hoogheemraadschap en telers samen het watersysteem op het bedrijf doorgelopen. Hierdoor werden lekken en lozingspunten richting de sloot ontdekt. Vaak waren dat lozingen waarvan de teler zich niet bewust was. Door het oplossen van deze knelpunten is de waterkwaliteit verbeterd.
Heel het tuinbouwgebied van Bleiswijk is aangesloten op het riool. In principe zou er geen vervuild water vanuit de kassen naar de sloot moeten gaan. Toch meet het Hoogheemraadschap van Schieland en de Krimpenerwaard regelmatig te veel meststoffen en bestrijdingsmiddelen in de sloot.
“Het gaat om pieken, het zijn geen continue overschrijdingen van de norm. Bij sommige stoffen, waar bij hele lage concentraties de normen al worden overschreden, gaat het soms wel om 300 keer de norm. Bij andere stoffen daarentegen ligt de gemeten waarde rond de norm of eronder. Als je enkele uren later meet, kunnen de waarden bij het meetpunt weer heel anders zijn, omdat het water met de hoge concentratie verder is gestroomd”, vertelt beleidsadviseur Theo Cuijpers.
Samen het bedrijf doorlopen
Zo’n wisselend patroon kan duiden op pieklozingen. Mede daarom heeft het hoogheemraadschap de afgelopen maanden alle bedrijven bezocht. “We hebben samen met de teler het hele bedrijf doorgelicht. Hoe lopen de waterstromen? Waar zitten mogelijke lekken in de systemen? Telers waren er zich in bijna alle gevallen niet van bewust dat er een lozing plaatsvond. Zo dacht een van de telers dat een schrobputje afvoerde naar het riool, maar dat bleek naar de sloot te zijn”, vertelt hij.
Als er een (onbekend) lozingspunt werd ontdekt, is dat gestopt. Ook zijn overstorten naar de sloot afgedopt of aangesloten op de riolering.
Gebiedsgerichte aanpak uitbreiden
Uit metingen in de sloten blijkt dat de actie zeer zinvol is geweest. De concentraties nemen af. Schoon is het water nog niet, daarvoor is nog meer actie bij de telers nodig, stelt het hoogheemraadschap. Telers moeten zich nog meer richten op het verder sluiten van de waterkringloop op het bedrijf.
Zo’n zelfde gebiedsgerichte aanpak, waarbij alle bedrijven worden bezocht, vindt binnenkort plaats in het volgende deelgebied van Polder Bleiswijk. Ondertussen blijft het hoogheemraadschap de waterkwaliteit in het noordelijke deel volgen en samen met de telers werken aan schoon water.
Tekst en foto: Tijs Kierkels.
Gerelateerd
VAKBLAD ONDER GLAS | 02 mei 2019 | Nieuws, Water management
Het hoogheemraadschap Schieland en de Krimpenerwaard is tevreden over de wijze waarop telers de zuiveringsplicht oppakken. Er is begonnen met de gebiedsgerichte controle en de bedrijven die bij AquaReUse zijn aangesloten – het enige zuiveringscollectief binnen het werkgebied – beslissen over enkele maanden met welke zuiveringstechniek zij het restwater gaan behandelen.
AquaReUse is drie jaar geleden door het hoogheemraadschap opgezet als zuiveringsinstallatie en gietwaterfabriek voor tuinbouwbedrijven in het noorden van Bleiswijk. Tien bedrijven van diverse pluimage, samen goed voor bijna 100 ha glastuinbouw, laten hier hun drain- en restwaterstromen zuiveren en ontsmetten, waarna ze het als schoon gietwater terugkrijgen.
Puntjes op de i
“De fabriek draait naar behoren, al willen we nog een paar puntjes op de i zetten”, zegt senior beleidsadviseur afvalwaterketen Theo Cuijpers, die het project onder zijn hoede heeft. “Zo onderzoeken we of bij de inlaat van het restwater, dus nog vóór de bezinkbak, een grof filter kunnen plaatsen om het microfilter verderop in het systeem te ontlasten. Dat filter raakt nu nog vrij snel vervuild, wat gepaard gaat met stilstand en extra onderhoud.”
Slib en brijn
Ook het zuiveringsstation heeft te maken met reststromen (slib en brijn) die vanwege de zuiveringsplicht een behandeling moeten ondergaan met een goedgekeurde zuiveringstechniek. “Daarover worden binnenkort de laatste knopen doorgehakt”, aldus de beheerder. “Niet door ons, maar door de telers. AquaReUse is weliswaar eigendom van het hoogheemraadschap, maar de plicht om te zuiveren rust bij de watergebruikers. De aangesloten bedrijven moeten dus zelf zorgen dat zij binnen de gestelde termijn aan de wettelijke eisen voldoen. Het hoogheemraadschap moet er vervolgens op toezien of zij dat doen. De ondernemers hebben zich de afgelopen anderhalf jaar goed in de mogelijkheden verdiept, dus veel tijd zou het nu niet meer hoeven kosten.”
Gebiedsgerichte controle
Onlangs zijn de Schielandse waterbeheerders ook gestart met de gebiedsgerichte controle. Toevalligerwijze – het had ook ergens anders kunnen zijn – valt dat gebied voor een groot deel samen met het cluster dat op AquaReUse is aangesloten. “De keuze viel op het meest noordelijke deel van ons werkgebied, om van daaruit af te zakken”, licht Cuijpers toe. “Op strategische plaatsen in de watergangen wordt wekelijks de concentratie nitraat gemeten om vast te stellen of en waar er wordt geloosd. Bij een gemeten piek zoeken onze mensen gericht door en worden er in overleg met de onderhavige bedrijven maatregelen genomen. Na zo’n sessie zie je de concentratie vrijwel direct teruglopen. Je mag ervan uitgaan dat dit ook geldt voor de concentraties aan gewasbeschermingsmiddelen die met het oorspronkelijke looswater meekwamen.”
Zaken op orde hebben
Volgens Cuijpers zijn de beheerders redelijk tevreden over de wijze waarop telers de zuiveringsplicht hebben opgepakt. Een aantal bedrijven maakt gebruik van de nullozingsregeling en een flink aantal bedrijven heeft inmiddels zelf installaties aangeschaft of maakt gebruik van mobiele installaties van loonwerkers. “Er zijn natuurlijk ook ondernemers die lang hebben afgewacht, maar de meeste zijn nu wel in actie gekomen. Dat is verstandig, want in principe kan er op elk moment een handhaver op de stoep staan. Telers moeten hun zaken nu wel op orde hebben.”
Tekst: Jan van Staalduinen.
Gerelateerd
VAKBLAD ONDER GLAS | 12 februari 2019 | Achtergrond, Premium, Watertechniek
Waterzuivering en voldoende schoon gietwater zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden, vindt tomatenteler Maurice Weijs. Hij pleit voor een grootschalige aanpak, niet alleen in zijn eigen polder maar in het hele Westland. Op zijn bedrijf kan hij in feite terug naar nullozing om aan de zuiveringsplicht te voldoen, maar die oplossing gaat hem niet ver genoeg. “De prijs van water is laag, maar de waarde ervan is hoog.”
In de bedrijfsruimte van tomatenkwekerij Van Kester-Weijs in De Lier staan pallets vol nieuwe substraatmatten te wachten totdat de kas volledig is gereinigd. In december is de teeltwisseling in volle gang. Het bedrijf is 6 ha groot. De ondernemers telen onbelichte snoeptomaatjes.
Achter de bedrijfsruimte ligt het waterbassin, dat door de regenval van de afgelopen periode tot aan de overloop is gevuld. Het bassin is destijds aangelegd volgens de geldende normen. Op het kasdek van deze tomatenteler valt jaarlijks 900 tot 950 mm regen (bron: KNMI). Hij heeft daarvan iets minder nodig om zijn gewas te laten groeien. In theorie valt er dus meer dan voldoende water om droge periodes te overbruggen, maar daarvoor is het bassin te klein.
In droge tijden moet de tomatenteler overstappen op osmosewater. Dat doet hij liever niet, want dit gezuiverde bronwater is duur. “Jammer dat zoveel goed, schoon regenwater via de overloop naar het oppervlaktewater gaat”, vindt hij, “terwijl je het op andere momenten in het jaar zo goed kan gebruiken.”
Dynamisch project
Weijs en zijn collega’s in de Kralingerpolder zijn verenigd in Coöperatie Waterzuivering West 10, opgericht in januari 2018. De adviescombinatie Flynth, Rombou en Inno-Agro begeleidt deze ondernemers om te voldoen aan de zuiveringsplicht. Sebastiaan Zwinkels, Innovatie Adviseur bij Inno-Agro is manager van het project en zorgt in overleg met het bestuur voor uitvoering van het ingediende businessplan. Hierbij wordt ook kennis uitgewisseld met de collectieven van West 33, MDEL 04 en West 12. Op tafel ligt een kaart waar de deelnemende glastuinbouwbedrijven zijn ingetekend. “Inmiddels is deze kaart alweer achterhaald”, legt hij uit. Waterzuivering blijkt een dynamisch project.
Ondernemers die zich hebben aangesloten bij dit collectief hebben drie jaar uitstel gekregen om aan de wetgeving te voldoen. Inmiddels is daarvan een jaar verstreken en zijn verschillende varianten de revue gepasseerd. De uitdaging voor het bestuur en de adviescombinatie is om een duurzame en tegelijkertijd betaalbare toekomstgerichte oplossing te vinden. Er zijn meerdere opties met ieder een eigen prijskaartje.
De zuiveringsvarianten
De meest voor de hand liggende optie is om het bestaande rioleringsstelsel in het gebied te gebruiken. Hierbij zijn er twee varianten, laat Zwinkels zien. In de eerste variant gaat het afvalwater naar afvalwaterzuiveringsinstallatie de Groote Lucht of de Nieuwe Waterweg. Dan moet er wel een nieuwe leiding worden aangelegd vanaf het verzamelpunt in De Lier. Een tweede variant is de bouw van een eigen mini-rioolwaterzuiveringsinstallatie in het gebied.
Een derde mogelijkheid uit het businessplan is om een leidingnetwerk met een aanvoer en retourleiding voor tuinbouwwater aan te leggen. Zo kan het lozingswater van alle aangesloten bedrijven worden afgevoerd naar één centraal geplaatste zuiveringsinstallatie. Vervolgens gaat het gezuiverde water (effluent) via een aantal ontsmettingsstappen en een retourleiding weer terug naar de aangesloten bedrijven, zodat zij dit water kunnen hergebruiken.
Zoetwaterfabriek
Steeds vaker valt echter de term ‘zoetwaterfabriek’. Dit is een omvangrijk leidingnetwerk in het Westland, die alle bassins van deelnemende tuinbouwbedrijven aan elkaar koppelt. Het regenwater dat op de kasdekken valt, gaat dan naar een grote waterbuffer voor opslag. In droge periodes kunnen de deelnemende bedrijven dit weer gebruiken. Er wordt onderzoek gedaan naar verschillende varianten om water te bufferen. Zo loopt er een studie naar infiltratie van schoon water in de bodem. “Dat is niet eenvoudig”, legt Zwinkels uit. “Je moet onder andere rekening houden met ondergrondse waterstromen.”
Het Westland heeft te maken met oprukkend kwelwater vanaf de Noordzee. Bovendien is het gezegend met een oude erfenis van Gist Brocades in Delft, dat op hoogtijdagen zo’n 1.200 m3 water onttrok aan het grondwater voor koeling. Nu de fabriek het koelwater niet meer nodig heeft, wordt het oppompen van dit grondwater uiterst langzaam afgebouwd. Langzaam, want dit heeft grote impact op de bebouwing in dit gebied. Met lede ogen ziet Maurice Weijs aan dat dit water nu nog met 1.000 m3 per uur in de Noordzee wordt gepompt. “Hoeveel tomaten kun je daarvan telen”, bedenkt hij.
Er zijn meer waterbronnen. Afvalwaterzuiveringsinstallatie Harnaschpolder heeft een effluentstroom van circa 1.000 m3 per uur. Dit water kan met de juiste zuiveringstechnieken misschien ook geschikt zijn voor de glastuinbouw, evenals dat van de twee andere zuiveringsinstallaties Nieuwe Waterweg en De Groote Lucht.
Beter nadenken
Nog een optie is de aanleg van een waterberging in de vorm van één of meer afgesloten meren of plassen. Dat zou een goede oplossing zijn, als daar ook plaats voor is vrij te maken. “Iedereen in onze omgeving heeft afgelopen zomer een watertekort gehad. Dat stemt tot nadenken”, vindt de tomatenteler. “Kijk naar landen in Zuid-Europa met periodes van droogte. Daar zijn stuwmeren aangelegd om de regio van voldoende gietwater te voorzien. Wij moeten daar beter over nadenken.”
Weijs is groot voorstander van een goede zoetwatervoorziening, maar het mag duidelijk zijn dat die niet in één of twee jaar is te realiseren. Bovendien is de coöperatie daar te klein voor en zouden andere collectieven moeten aansluiten.
Het liefst zou hij zien dat er nu een gecombineerde oplossing komt voor het zuiveren van afvalwater en het zeker stellen van voldoende schoon gietwater, maar de tijd dringt. “Misschien moeten we zoeken naar een tijdelijke oplossing die geschikt is om verder uit te bouwen”, vindt hij. “Want als er een nieuw leidingstelsel door ons gebied moet worden aangelegd, dan wil je meteen alle leidingen tegelijk aanleggen.”
Nullozing
Ondanks deze ontwikkeling binnen het collectief houdt Weijs op zijn bedrijf rekening met de huidige regelgeving. “Ik ben blij dat we al recirculeren”, legt hij uit. Tijdens de teeltwisseling gebruikt hij middelen die niet schadelijk zijn voor het milieu. In feite is hij al flink op weg naar nullozing.
“Door de droge zomer en het prille onderzoek is iedereen zich bewuster geworden van water. In onze regio is de prijs van water laag, maar de waarde ervan is hoog.”
Samenvatting
Coöperatie Waterzuivering West 10 onderzoekt niet alleen collectieve zuivering van afvalwater, maar denkt gericht na over de beschikbaarheid van voldoende schoon gietwater, een zogenaamde zoetwaterfabriek. Dit grotere plan kunnen de ondernemers niet alleen uitvoeren. Daarvoor hebben zij hulp nodig van andere collectieven en de overheid. Tomatenteler Maurice Weijs wil beide thema’s tegelijk aanpakken, zodat de infrastructuur in het gebied in één keer kan worden aangepakt.
Tekst en beeld: Pieternel van Velden.
Centrale oplossing niet altijd aantrekkelijk
Adviesbureau AAB NL in Honselersdijk begeleidt drie waterzuiveringsclusters in het westen van het land. Dit zijn een cluster in Bleiswijk, cluster Casembrootlaan in Poeldijk en cluster Oranjepolder in Maasdijk.
Adviseur Alwin van Ruijven laat weten dat de voorgenomen plannen niet in alle gevallen worden uitgevoerd. Ondernemers in de Oranjepolder maken gebruik van AWZI Nieuwe Waterweg. Het cluster in Poeldijk heeft na onderzoek besloten om op dezelfde zuiveringsinstallatie aan te sluiten, maar moet daarvoor wel een leiding aan laten leggen. Het cluster in Bleiswijk is inmiddels opgeheven. “Daar heeft een aantal telers besloten om de zuivering op het eigen bedrijf te regelen, waardoor een centrale oplossing niet meer interessant is.”
VAKBLAD ONDER GLAS | 12 februari 2019 | Achtergrond, Watertechniek
Afgelopen jaar hebben veel tuinbouwbedrijven één of meer doekfilters aangeschaft. Ze zijn populair vanwege hun bedieningsgemak en omdat het ingedikte residu eenvoudig kan worden afgevoerd. Jaagt het lozingenbesluit ondernemers alleen op kosten? In eerste instantie lijkt dat zo, maar teler Roy van der Knaap ziet ook grote voordelen van verbeterde filtertechnieken. Nog niet eerder had hij in beeld hoeveel water er eigenlijk naar het riool ging. Afgelopen zomer daalde het waterverbruik op zijn potplantenbedrijf, waardoor bijmengen niet nodig was.
[wcm_nonmember]
Voor het bekijken van deze content heeft u een lidmaatschap nodig, of log in als u al een lidmaatschap heeft.
[/wcm_nonmember]
[wcm_restrict]
Doekfilters – ook wel bandfilter of papierbandfilter genoemd – vragen de nodige aandacht, want je moet regelmatig een nieuwe rol plaatsen en het vervuilde doek afvoeren. Deze apparatuur is op meerdere plaatsen inzetbaar, bijvoorbeeld om bassinwater te reinigen, om spuiwater van een zandfilter na te behandelen, om drainwater of water van eb- en vloedsystemen te filtreren of water te behandelen voordat het naar de ontsmetter gaat.
“Doekfilters zijn populair als voorfiltratie voor een zuiveringsinstallatie, omdat ze geen spoelwater hebben, maar ook erg fijn kunnen filteren”, meldt Joshua Reijnen, waterspecialist bij Royal Brinkman. “Naast de populariteit van deze techniek zien we dat telers steeds vaker zandfilters vervangen door zelfreinigende automatische filters. Deze hebben als voordeel dat het proces niet wordt onderbroken tijdens het spoelen. Bovendien is de hoeveelheid spoelwater kleiner.”
Laatste ‘lijkje’
Roy Imming, technisch accountmanager bij Agrozone, vertelt dat telers steeds meer beseffen wat de waarde is van goed gietwater. Het bedrijf verkoopt al zo’n zeven jaar doekfilters van leverancier Hortispeed onder de naam Ecofilter, vaak in combinatie met ontsmetters op basis van ozon. “Je systeem schoonhouden is enorm belangrijk. Ontsmetters op basis van UV of verhitting doden wel de materie, maar er blijft een residu achter. Dat residu, zo weten we inmiddels, doet het zuurstofgehalte in het water dalen. Ozon neemt ook het laatste ‘lijkje’ weg.”
Hij heeft ervaren dat de combinatie van doekfilter en ozonontsmetting een goede is. “We merken dat bij deze combinatie het verbruik van waterstofperoxide omlaag kan.” Hij meldt dat de doekfiltertechniek uit de experimentele fase is. De kinderziektes zijn er inmiddels uit.
Waterstromen in kaart
Potplantenteelt- en veredelingsbedrijf KP Holland in Naaldwijk heeft de afgelopen periode geïnvesteerd in een gesloten teeltsysteem, waarbij geen spuiwater naar het riool gaat. Op dit bedrijf, met vijf locaties, was recirculatie al een vanzelfsprekende zaak. Hygiëne krijgt er veel aandacht. Ondanks het optimaal hergebruiken van proceswater loosde het bedrijf met enige regelmaat spoelwater van de zandfilters en ander vervuild water op het riool. Toen halverwege 2016 de nieuwe wetgeving in beeld kwam, heeft het bedrijf alle waterstromen in kaart gebracht. Het teeltbedrijf heeft eind 2017 aanpassingen gedaan aan de waterinstallatie en op meerdere plaatsen doekfilters geïnstalleerd.
Grote volumes
Manager energie en techniek Roy van der Knaap en Marco Kouwenhoven, sales engineer bij Moor Filtertechniek, maken een rondje langs de nieuwe apparatuur. Ze staan allereerst stil bij de grootste installatie, op het bedrijf waar de veredeling van onder andere spathyphyllum, kalanchoë en curcuma plaatsvindt. De voedingsoplossing, afkomstig van de rolcontainers, gaat hier eerst over een zeefbocht om de eerste vuildeeltjes uit te filteren. Dit zijn voornamelijk potgrondvezels en andere grove deeltjes, die na het oppotten op de rolcontainers vallen.
Aangezien het om grote volumes gaat loopt het water na de zeefbocht naar een hydrostatisch filter, dat 120 m3 water per uur kan verwerken. Dit is een doekfilter, waarbij het doek op een gaasmat onder twee wielen ligt. Het water wordt over dit doek geleid. Als het is vervuild neemt de waterdoorlaatbaarheid af en stijgt het waterpeil op het doek. Een vlotter geeft vervolgens een signaal om de rol door te laten lopen. Het vervuilde filterdoek wordt opgevangen in een bak, waarna de teler het kan afvoeren als bedrijfsafval. Het schone water gaat via de installatie naar de juiste retoursilo, waarna het wordt ontsmet.
Meteen voordelen
“Op het moment dat we de zuiveringsplicht op ons af zagen komen hebben we besloten om de installatie aan te passen”, vertelt Van der Knaap. Hij nam daarvoor contact op met installateur Royal Brinkman. De apparatuur is afkomstig van Moor Filtertechniek, onderdeel van Van der Ende Groep. “We kwamen er achter dat er meer water naar het riool ging dan we aanvankelijk dachten”, gaat hij door.
De teler merkte eigenlijk meteen voordelen, zoals besparing op water, maar ook een verbetering van het watergeefsysteem. Zo had hij bijvoorbeeld een silo over, die voorheen nodig was voor het zandfilter. Die gebruikt hij nu voor een tweede voedingsoplossing. Nu kan hij kiezen tussen twee verschillende voedingsschema’s.
Geen spoelwater
Op de naastgelegen locatie waar kalanchoës staan, heeft hij meerdere doekfilters laten installeren. Hier staat bijvoorbeeld een diepbedfilter met een schuin filterbed na de zeefbocht. Deze hoeft veel minder proceswater te verwerken en is dus kleiner. “Ik weet dat er meer types op de markt zijn die kleine deeltjes uit het water halen, maar ik geef de voorkeur aan doekfilters. Bij dit type ontstaat geen spoelwater of vervuilde oplossing. Dat vind ik een groot voordeel. Nadelen zijn er zeker ook. Zo moet je regelmatig rollen verwisselen en het vervuilde doek afvoeren. Dat vraagt aandacht”, legt Van der Knaap uit.
Na iedere teeltronde worden de rolcontainers gewassen en gereinigd met waterstofperoxide. Ook dit was een proces waarbij veel water vrijkwam. Naast de spoelinstallatie is nu tevens een doekfilter geïnstalleerd. Zo is het mogelijk geworden ook dit water tot de laatste druppel opnieuw te gebruiken.
Afweging maken
In totaal heeft KP Holland zes doekfilters laten installeren. “Voor iedere waterstroom is een oplossing”, legt Marco Kouwenhoven uit. “Je hebt de keuze uit meerdere types, maar bovendien uit veel soorten filtermateriaal, zoals papier en kunststofvezels en fijnheid van filtratie. Je moet een afweging maken, zoals de capaciteit van het apparaat, welk doek is sterk genoeg, vervuilt het niet te snel en is het betaalbaar.”
Kouwenhoven heeft het afgelopen jaar heel wat verschillende rollen filtermateriaal uitgeprobeerd. “We gaan net zo lang door tot het klopt”, geeft hij aan. “Afgelopen jaar zijn op heel veel bedrijven doekfilters gaan draaien. Bovendien was het nog een droog seizoen, wat het niet eenvoudig maakte.”
Meer aandacht voor water
“Sinds de nieuwe apparatuur draait hebben we al het water binnen kunnen houden”, vertelt Van der Knaap. “Het heeft me best wel verbaasd om hoeveel water het ging en wat er in werkelijkheid gebeurt op ons bedrijf.” De bewustwording is groter geworden, merkt hij. Er is veel meer aandacht voor bijvoorbeeld lekkages dan voorheen. Alle teeltmanagers hebben de opdracht om alert te zijn. “Normaal moeten we ieder jaar in de zomer leidingwater bijmengen. Dit jaar is dat ondanks de droogte helemaal niet nodig geweest”, vertelt hij.
Achteraf is het plaatsen en inregelen meegevallen. Er zijn weinig storingen. Kouwenhoven: “Als je eenmaal de beste oplossing hebt gevonden voor een situatie en het doek voldoet, dan is het een simpele techniek.” Dat is ook wat Van der Knaap zocht. “Natuurlijk moet je het nalopen van de filters en doeken opnemen in je dagelijkse routine, maar het is niet moeilijk om een storing te verhelpen”, besluit hij.
Samenvatting
Veel glastuinbouwbedrijven hebben afgelopen jaar een doekfilter aangeschaft. KP Holland heeft alle waterstromen in kaart gebracht en daarna in totaal zes doekfilters laten installeren. Met dit robuuste en betrekkelijk eenvoudige systeem kan het bedrijf het proceswater volledig hergebruiken. Hoewel het inregelen van dit nieuwe proces wel wat tijd heeft gekost is Roy van der Knaap tevreden. Behalve zuivering van proceswater leveren de filters een grote waterbesparing op.
Tekst en beeld: Pieternel van Velden.
[/wcm_restrict]
Gerelateerd
VAKBLAD ONDER GLAS | 11 februari 2019 | Beurzen & evenementen, Nieuws, Watertechniek
Telers zijn er volop mee bezig: water besparen door minder lozen en meer hergebruiken. Dat scheelt zuiveringscapaciteit en kosten. Met een complete range HF-rotatiefilters helpt Horticoop Technical Services telers bij het optimaliseren van hun recirculatie. Deze rotatiefilters zijn speciaal ontworpen om een hoge scheidingsgraad te creëren in systemen waar geen fragmentatie van deeltjes mag optreden, zoals de glastuinbouw. De filters verwijderen organisch restmateriaal, zoals plant- en wortelresten, uit het giet- of drainagewater. Hierna kan de teler het water hergebruiken.
De rotatiefilters zijn verkrijgbaar in uiteenlopende capaciteiten (bepaald door de grootte van het filteroppervlak) en diverse filterdiamaters. De filters kunnen van heel grof tot heel fijn filteren en nemen zeer weinig ruimte in beslag. Daarmee bieden ze voor iedere bedrijfsgrootte en type teelt de gewenste recirculatie-oplossing. De filters werken drukloos en hebben een robuuste constructie met een zeer beperkt aantal bewegende delen. Dat garandeert een lange levensduur en lage onderhoudskosten.
Meer info: HORTICOOP TECHNICAL SERVICES, stand I116
